آکنه یک بیماری پوستی می باشد که بیشتر ما آن را با نام جوش می شناسیم و یکی آزارترین بیماری های پوستی می باشد. آکنه می تواند در هر نقطه ای از بدن و در هر سنی دیده شود، و بیشتر در نوجوانان دیده می شود و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است و اکثرا پس از سن ۲۵ سالگی بهبود مییابد. جوشهای غرور به صورت دانههای قرمز، جوشهای سر سیاه و تودههای سفتِ زیر پوستی در ناحیه گونه، بینی، پیشانی، پشت گردن، قسمت فوقانی پشت و سینه ظاهر میشوند.غدد چربی پوست به دلایل نامعلوم دچار انسداد میشود، اما احتمالا تغییرات هورمونهای جنسی در دوران نوجوانی نقش دارد. وقتی که چربی داخل غدد چربی نتواند به بیرون پوست راه یابد، این چربی تجمع یافته و توسط باکتری هایی که بطور طبیعی در غده وجود دارند عفونی میشود. این جوشها در پایه یک مو به وجود میآیند و ناشی از آماس، التهاب و انسداد مجرای غده چربی کنار مو هستند.صورت جوشی مشکل بسیاری از جوانان است. آکنه که مردم آن را با عنوان جوش غرور جوانی میشناسند یکی از شایعترین بیماریهای پوستی است. این بیماری، شایع ترین علت مراجعه بیماران به متخصصان پوست است.
حقیقت این است که صنعت زیبایی، افسانه ای را در گوش ما خوانده است که باعث شده ما به استفاده ی بیش از حد از محصولاتی شویم که پوست مان را خشک میکنند و مضر هستند، وابسته شویم. آن افسانه میگوید که پوست ما به کنترل مداوم و مراقبت نیاز دارد. اما در واقعیت، بدنهای ما ارگانیسم هایی عالی و عظیم هستند که به خوبی میدانند برای سالم ماندن باید چه کاری انجام دهند.
چربی ای که پوست ما تولید میکند بسیار اهمیت دارد چرا که از پوست محافظت میکند و آن را نرم و منعطف میکند. ما هم همین را میخواهیم، اینطور نیست؟ بدن ما به خوبی میداند که میزان مناسب چربی برای محافظت از پوست، چه مقدار است. وقتی که ما آن لایه ی چربی را می شوییم و از بین می بریم، بدن ما بلافاصله شروع به تولید چربی میکند تا چربی پوست را به تعادل برساند. هر چه بیشتر چربی پوست خود را بشویید، به همان میزان بدن تان چربی بیشتری تولید خواهد کرد. درنتیجه، هرچه بیشتر بدن تولید چربی کند، پوست شما بیشتر مستعد آکنه خواهد شد.
کمودون یا به صورت مفرد کمودو) comedo ) زمانی ایجاد میشود که فولیکول مو بر اثر افزایش چربی و سلول های مردهی پوست مسدود شود. دو نوع از کمودون وجود دارد: سرسیاه و سرسفید.
با نام کمودون بسته نیز شناخته میشوند، زیرا چربی و سلولهای مردهی پوست از باز شدن مجرای بسته شده جلوگیری میکنند و التهاب در زیر پوست باقی میماند. اگر سر این التهاب بیرون بیاید شبیه دانه ای کوچک با حبابی از چرک است.
به کمودون های باز معروفند. این جوش ها به راحتی به چشم میآیند. رنگ تیرهای دارند و روی سطح پوست ظاهر میشوند. برخی به اشتباه گمان میکنند که این جوشها در اثر آلودگی به وجود آمده اند و با شدت سعی در پاک کردن آنها میکنند. این کار فایدهای ندارد و ممکن است پوست را آزار داده و مشکلات دیگری ایجاد کند. سیاهی سر این جوشها ملانینِ غدد چربی پوست است که وقتی در معرض هوا قرار گرفته اند اکسید شده و به این رنگ درمی آیند.
سفتدانه ها یا پاپول ها برآمدگی هایی سفت روی پوست هستند که در آنها مایع واضحی وجود ندارد. به رنگهای قهوهای، بنفش، قرمز و اکثرا صورتی رنگ هستند. اگر آنها را لمس کنید ممکن است دردناک باشند. سعی نکنید آنها را فشار دهید چون ممکن است جای زخمشان باقی بماند.
این جوشها بر خلاف پاپولها دارای چرکی هستند که روی سطح پوست به وضوح دیده میشود. قاعدهی این جوشها قرمز و سطح رویی آنها چرک آلود است. این چرک سفید یا زرد رنگ است که معمولا مخلوطی از باکتری، گلبول سفید و سلول های مردهی پوستی است. دستکاری این جوشها به باقی ماندن جای جوش تیره رنگ و جای زخم منتهی میشود.
از لحاظ ریخت شناسی شبیه به سفت دانه ها اما بزرگ تر از آنها هستند. این جوشها دردناک هستند و در زیر پوست قرار دارند.
به راحتی روی پوست قابل تشخیص هستند. این زائدهها مانند پاسچول ها پر از چرک هستند، اما اندازه ی بزرگ تری دارند و دردناک بوده و معمولا جای شان روی پوست باقی میماند.
جوش یک زائدهی کوچک پوستی است. جوشها، جراحتها یا مشکلات پوستی کوچک ناشی از غدد چربیای هستند که به وسیلهی میکروبها آلوده و ملتهب شده و در مرحلهی بعد ترشحات سطح آنها را پر میکند.
برخی جوش ها در دوران نوجوانی که معروف به جوش غرور جوانی هستند نمایان می شوند. پیدایش آکنه ناشی از یک علت خاص نیست بلکه چندین عامل در پیدایش و شدت آن نقش دارند. اما به طور کلی عواملی هستند که پایه واساس جوش صورت به شمار میروند که از بین آنها اصلی ترین شان هورمون ها و اختلالات آنها , مصرف داروهای خواص که حاوی آندروژن و.. هستند, داشتن رژیم غذایی نامناسب حاوی چربی و فست فودها , استفاده از لوازم آرایشی چرب و نامناسب و بدتر از تمام این عوامل استرس به وجود آورنده جوش صورت هستند.
نتایج مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۰ باعث شگفتزدگی مردم شد؛ نتایج این تحقیقات حاکی از این بود که رژیم غذایی تأثیر قابل توجهی در جلوگیری از جوش صورت دارد. در این سال، مقالهای در مجلهی علمی «درمان پوست» منتشر شد که نشان میداد: مصرف شیر گاو باعث افزایش جوشهای صورت میشود و همچنین بین رژیم غذایی حاوی قند بالا و خطر ابتلا به آکنه و جوش صورت ارتباط مستقیمی وجود دارد.
مطالعات مشابهی که در سال ۲۰۰۷ در کشور استرالیا انجام شده، نیز نشان داد: مردان جوان، سنین بین ۱۵ تا ۲۵ سال، که از جوش صورت در سطح خفیف تا متوسط رنج میبردند، زمانهایی که به جای پیروی از یک رژیم غذایی معمولیِ حاوی نان سفید، از رژیم غذایی سالم با غلات سبوسدار، گوشت بدون چربی، میوهها و سبزیجات تبعیت کردهاند، بهبود چشمگیری در کاهش جوشهای صورتشان ایجاد شده است. یکی از مشاوران مؤسسه ی فناوری استرالیا گفته است : جوش صورت در پسرانی که رژیم غذایی پرپروتئین و کم شیرینی دارند، به طور چشمگیری بهبود مییابد. این بهبودی تقریبا ۵۰ درصد بیشتر از زمانی است که جوشها را به طور موضعی درمان میکنیم.
مدت زمان طولانی، برخی افراد معتقد بودند رژیم غذایی روی جوش صورت تأثیر میگذارد، اما در سالهای اخیر محققان بهدنبال یافتن شواهدی هستند که این فرضیه را اثبات کند. بنابراین اگر میخواهید پوستی شفاف و بدون جوش داشته باشید، باید سعی کنید عادات غذایی خود را تغییر دهید.
پوست خشک معمولا حساس هم هست، و از آنجا که زمستان این وضعیت را بدتر می کند، نیاز دارید تا به دقت از پوستتان مراقبت کنید.شانه های یک پوست خشک پوسته پوسته شدن ، قرمز و خارش است . اگر این نشانه ها را داشتید بدانید که پوستی خشک دارید و نیازمند روشی هستید که از شدت خشکی آن بکاهید. اگر بدانید روش های مراقبت از پوست خشک اینقدر آسان است حتما متعجب می شوید.
پاک کننده های خشن وقوی صابونی می توانند لایه چربی طبیعی پوست صورتتان را از بین ببرند و سبب خشکی، سوزش و التهاب در پوستتان شوند. پاک کننده های غیرصابونی هم که درصد کمی صابون دارند و خفیفتر هستند بیشتر توصیه میشوند مگر در مواردی که پوست فرد به شدت چرب باشد که با مشورت پزشک صابون مناسب را استفاده می کند.
زمانی که شما دارای پوستی خشک باشید ، استفاده از یک پاک کننده ی ملایم با درصدی از مرطوب کننده در آن، می تواند بهترین گزینه برای داشتن پوستی لطیف و تمیز باشد. اگر بعد از شستشو با مواد پاک کننده، پوستتان خشک ، ملتهب و یا دچار خارش شد سعی کنید محصولی دیگر را امتحان کنید و چه بهتر که با پزشک مشورت داشته باشید.
هیچگاه سعی نکنید صورتتان را بدون آب و به صورت خشک پاک کنید، زیرا ماساژ و کشیدن حوله یا پد روی صورتتان سبب تحریک و التهابات پوستی می شود در عوض برای تمیز کردن چربی اضافی پوستتان می توانید صورت خود را ابتدا با آب شستشو دهید و سپس با یک حوله ی پنبه ای تمیز و یا لیف های مخصوص صورت به آرامی تمیز کنید.
یک خبر خوب :اگر شما پوستی خشک دارید دیگر خیالتان از بابت لایه برداری و خرید کرم های مختلف و مالش روزانه پوست راحت است . ماساژ و لایه برداری پوست شما را تحریک میکند، حتی استفاده از لیف ها و اسفنج های زبر نیز برای شما مضر خواهد بود. بهترین راه برای شستن صورتتان در واقع همان راحت ترین راه است شستن با دستها!!
لایه برداری سبب از بین رفتن سلولهای مرده پوست می شود و اجازه میدهد که مرطوب کننده ها بهتر به پوستتان نفوذ کنند. اما مالش پوست به وسیله اسکراب ها خشکی پوستتان را تشدید خواهند کرد و سبب پوسته پوسته شدن پوستتان می شوند. لایه برداری هیچگاه نباید سبب آسیب ولو جزئی در پوستتان شود در غیر این صورت از لایه بردارهای خفیف تری استفاده کنید.
از آنجا که شما باید با دست هایتان کار کنید اول آنها را شسته سپس دستها و صورت خود را با آب ولرم مرطوب و خیس کنید نگران این نباشید که آیا آب برای خوب کف کردن صابون یا شوینده تان کافی است یا نه زیرا هدف شما داشتن پوستی نرم و انعطاف پذیر است نه پوستی که هنگام شستن جیرجیر کند.
گام بعدی استفاده از پاک کننده مناسب صورت بعد از اینکه صورتتان را با آب مرطوب کردید مقداری از پاک کننده مناسب پوستتان را در کف دستتان بریزید سپس به آرامی روی صورت بمالید و با نوک انگشتان و حرکات دایره وار ماساژ دهید، اما مراقب اطراف چشمتان باشید که این نواحی را ماساژ ندهید حتی به آرامی! زیرا در دراز مدت سبب زودتر چروک شدن پوست این نواحی می شود.
مرطوب کننده ها علاوه بر این که پوستتان را مرطوب نگه می دارند سبب آبرسانی مناسب نیز می شوند. استفاده از مرطوب کننده مناسب ۲ یا ۳ بار در طول روز امری ضروری است . طریقه ی درست استفاده از مرطوب کننده ها هم به این صورت است که بعد از شستشوی صبح و شب خود به مدت ۳ دقیقه مرطوب کننده را روی پوستتان بمالید تا کاملا جذب پوستتان شود. به علاوه فراموش نکنید که در طول روز هم از مرطوب کننده استفاده کنید.
برای پوست های خشک استفاده ازکرم های مرطوب کننده و روغن ها گزینه مناسب تری از لوسیون ها هستند . “هموکتانها” مانند گلیسرین و پروپیلن گلیکول ها سبب به دام انداختن آب ها در لایه داخلی پوست و آب رسانی بهتر پوست می شوند. همچنین امولسیون هایی مانند وازلین، لانولین، روغن های معدنی و دایمتیکون ها با تشکیل لایه ای محافظ بر روی پوست مانع خشکی پوست می شوند و رطوبت پوست را به طور کامل حفظ میکنند پس برای داشتن پوستی سالم نیازی به مواد شیمیایی نیست.
برای پوستهای خشک که معمولا حساس هم هستند بهتر است از مرطوب کننده های حاوی اسانس و عطر استفاده نکنید همچنین قبل از استفاده از مرطوب کننده بر روی پوست صورتتان ابتدا چند روز آن را بر روی پوست ساعد تان امتحان کنید و اگر هیچ کدام از علایم حساسیت مانند خارش، قرمزی، سوختگی را نداشتید به راحتی استفاده کنید.