فرورفتگی ناخن پا در انگشت یا اونیکو کریپتوز (onychocryphotosis) ، بیش از همه شست پا را درگیر می کند. عوامل آناتومیک و رفتاری بسیاری در فرورفتگی ناخن به داخل انگشت دخیل هستند که از آن جمله می توان به کوتاه کردن نامناسب ناخن، تروماهای مکرر یا ناغافل، استعداد ژنتیکی، تعریق بیش از حد و بهداشت نامناسب پا اشاره کرد.
فرو رفتن ناخن در گوشت پا عارضه شایعی است که در آن گوشه یا کنار ناخن انگشت پا به درون گوشت نرم اطراف خود رشد میکند. نتیجه این وضعیت درد شست پا، قرمزی، ورم و گاهی اوقات، عفونت است. عارضه فرو رفتن ناخن در انگشت معمولاً ناخن انگشت بزرگ پا را درگیر میکند.
اغلب میتوان : فرو رفتن ناخن در پا را در خانه مداوا کرد. اما اگر درد شما شدید و در حال گسترش باشد، میتوانید به پزشک مراجعه کنید تا او اقداماتی را برای تسکین ناراحتیتان انجام داده و برای جلوگیری از عوارض فرو رفتن ناخن در گوشت پا، به شما کمک کند.اگر مبتلا به دیابت یا سایر عوارضی هستید که باعث کاهش خونرسانی به پاهایتان میشوند، بیش از سایرین در خطر فرو رفتن ناخن در گوشت پا قرار دارید.
فرورفتگی ناخن به سه گروه دسته بندی می شود:خفیف، متوسط و شدید. موارد خفیف با تورم چنین ناخن، قرمزی (اریتم)، ادم و درد حین فشار دادن مشخص می شود، موارد متوسط با افزایش تورم، ترشح سروزی- چرکی، عفونت و زخم چین ناخن همراه است. شدیدترین موارد رشد ناخن پا به داخل با التهاب مزمن و گرانولاسیون و همچنین هیپرتروفی شدید چین تظاهر می کند.
نشانه های این عارضه را بشناسید: این عارضه زمانی رخ میدهد که گوشه ناخن و کناره آن رشد کرده و به نرمی کنارههای انگشت فرو میرود و باعث قرمزی، ورم، التهاب، درد و گاهی عفونت میشود.
علل وقوع آن را بشناسید: این عارضه در انگشت پا بیشتر رخ میدهد تا انگشت دست و معمولا علت آن فشاری است که به ناخنها وارد میشود. عوامل مختلفی باعث فرورفتن ناخن پا در گوشت میشوند مثل زخمها، گرد و کوتاه چیدن گوشه ناخن، جویدن ناخنها، عفونتهای قارچی، پوشیدن کفش تنگ و پیاده روی زیاد با آن و برخی عوامل ژنتیکی که باعث ضخیم شدن ناخن میشوند.
در صورت بدتر شدن عارضه آن را تشخیص دهید: معمولا این عارضه باید درمانهای خانگی و دارویی برطرف میشود اما اگر عفونت شدیدی ایجاد شد و درد و التهاب ناحیه رو به فزونی گذاشت و باعث تب و بیماری در فرد شد باید آن را جدی بگیرید و درمانهای کلینیکی را دنبال کنید.
از وقوع آن جلوگیری کنید: ناخنها را خیلی کوتاه یا گرد نچینید، این کار باعث فرورفتن آن و رشد ناخن داخل گوشت میشود. ناصافیها و گوشههای زائد ناخن را سوهان بکشید و صاف کنید و همیشه سعی کنید دستانتان را خشک و تمیز نگه دارید. از ناخنها به دقت مراقبت کنید و آنها را مرتب بررسی کنید تا در صورت مشاهده علائم اولیه این عارضه درمان را به موقع شروع کنید.
براساس تجارب بالینی، فرورفتگی ناخن پا به علت دید نامناسب یا ابزار نامناسب، یک خار ایجاد می شود که محکم به بافت های اطراف ناخن اتصال می یابد و با رشد صفحه ناخن اتصال می یابد و با رشد صفحه ناخن به سمت دیستال بیشتر به عمق نفوذ می کند. فشاری که حین راه رفتن، پوشیدن کفش و چاقی (در صورت وجود) وارد می شود سبب نفوذ بیشتر خار شده و شرایط را بدتر می کند. عوامل خطر مستعدکننده برای فرورفتگی ناخن پا مشتمل بر مکانیسم های آناتومیک و رفتاری هستند.
برخی از صاحب نظران عقیده دارند که در ناخن های نازکتر و صاف تر و نیز ناخن های دارای چین ناخن پهن تر، خطر فرورفتگی ناخن بیشتر است، اما این مساله هنوز به اثبات نرسیده است. در یک مطالعه مورد شاهدی که در آن ۴۶ بیمار حضور داشت، تفاوتی در شکل آناتومیک ناخن پا در بیماران مبتلا به فرورفتگی ناخن و افراد غیرمبتلا مشاهده نشد.
ضربات مکرر (مثلا دویدن، شوت کردن) یا ترومای ناآگاهانه ای که به انگشت شست پار وارد می شود، ممکن است از عوامل آغازگر باشند. بدون این که شواهد مستحکمی وجود داشته باشد، تصور می شود استعداد ژنتیکی و سابقه خانوادگی، تعریق بیش از حد و بهداشت نامناسب پا احتمال فرورفتگی ناخن را افزایش می دهند. دیابت، چاقی و اختلالات تیرویید، قلب و کلیه که می توانند سبب ادم اندام تحتانی شوند نیز ممکن است این احتمال را افزایش دهند.
در دوران نوجوانی، پا بیشتر عرق می کند که سبب نرم شدن پوست و ناخن ها شده، شکافدار شدن آن را تسهیل می کند. این امر سبب تشکیل خار ناخن (اسپیکول) می گردد که می تواند وارد پوست اطراف ناخن شود. در افراد مسن، تشکیل اسپیکول ممن است به یک مشکل مزمن تبدیل شود زیرا در این افراد به علت کاهش تحرک و اختلال دید، توانایی مراقبت از ناخن ها کاهش می یابد. علاوه بر این فرآیند طبیعی سالخوردگی سبب ضخیم شدن ناخن ها شده، کوتاه کردن آنها را دشوار می سازد و احتمال ایجاد فشار بر پوست اطراف صفحه ناخن افزایش می یابد و اغلب سبب فرورفتگی ناخن، درد و عفونت می گردد.
به دکتر مراجعه کنید: اگر فرورفتن ناخن دست یا پا داخل گوشت باعث عفونت این ناحیه شده است یا این که با درمان خانگی بهبودی حاصل نشده است بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما با تجویز آنتی بیوتیک مناسب و توصیههایی برای بهبودی سریعتر میتواند این عارضه را درمان کند.
جراحی بلند کردن ناخن را انجام دهید: پزشکان خانواده می توانند پس از آموزش مناسب، فرورفتگی ناخن را بدون ارجاع به متخصصان پا درمان کنند. شایع ترین روش درمان فرورفتگی ناخن و عفونی شدن آن، کشیدن ناکامل بخشی از لبه کناری ناخن و به دنبال آن برداشت شیمیایی ماتریکس (ماتریسکتومی) با استفاده از فنول ۸۰- ۸۸ (فنولیزاسیون) است.
ناخن را با جراحی خارج کنید: در مواردی که فرورفتن ناخن داخل گوشت جدی باشد احتمالا پزشک شما توصیه خواهد کرد که ناخن باید از محل خود خارج شود تا ناخن جدید رشد کند. پس از انجام این درمان هم باید مطمئن شوید که ناخن جدید در جای مناسبی رشد میکند و به داخل گوشت فرو نمیرود.