سالانه زنان زیادی برای بهتر شدن شکل و تناسب اندام خود ، اقدام به انجام جراحی های متعددی می کنند . یکی از این عمل های زیبایی عمل پروتز سینه می باشد که یکی از شایع ترین عمل های جراحی زیبایی بر روی پستان می باشد .
جراحی پروتز سینه ، جزو اعمال جراحی زیبایی به حساب می آید ، بر خلاف اینکه برخی تصور می کنند ، این جراحی تنها با هدف بزرگ نمودن سینه ها انجام می شود ، باید گفت این جراحی گاهی برای اصلاح کردن و بر طرف نمودن ، ایرادات سینه که می تواند مادرزادی باشد و یا در تحت تاثیر موضوعی به وجود آمده باشد ، صورت می گیرد .با انجام جراحی پروتز سینه اعتماد به نفس، احساس زنانگی و زیبایی توام با تناسب را دوباره بدست آورید . بهبود شکل و تناسب اندام شما به وسیله روش های مختلف جراحی پلاستیک، باعث افزایش اعتماد به نفس شما شده و نیز باعث تغییر در نگرش دیگران نسبت به شما می شود , همه ساله تعداد زیادی از زنان در سرتاسر دنیا، عمل جراحی پروتز سینه را انجام می دهند و در واقع جراحی پروتز شایعترین عمل جراحی زیبایی بر روی پستان ها می باشد. بر طبق مطالعات انجام شده میزان رضایت بیماران بعد از انجام این عمل بسیار بالا می باشد و انجام جراحی پروتز علاوه بر افزایش اعتماد به نفس فرد، باعث بهبود روابط زناشویی وی نیز شده است.
از جراحی پروتز سینه میتوان برای خوش فرم و گرد کردن سینه و اصلاح عدم تقارن سینه و ترمیم پس از سرطان سینه نیز بهره برد. جراح زیبایی معمولاً با توجه به اهداف بیمار و نتایج معاینات به وی پیشنهاد میکند تا علاوه بر بزرگ کردن سینه عمل لیفت سینه یا ماستوپکسی (بالا بردن سینه) را نیز انجام دهد. پروتز سینه به شما کمک می کند تا به اندازه مطلوب سینه برسید و سینه شما شکل بهتری داشته باشد. می توان از آن برای بهبود غیریکنواختی سینه نیز استفاده کرد و کمی لیفت نیز ایجاد می کند. جراحی پروتز سینه، پروتز را در زیر بافت های نرم سینه قرار می دهد و پروتز با سیلیکون یا سالین پر می شود. شما هم زمان با لیفت سینه می توانید از پروتز سینه نیز استفاده نمایید .
پروتز سینه چه در زیر عضلات و چه در روی عضلات قرار گیرد میتواند در ماموگرافی تداخل ایجاد کند. عموماً پروتز سینههایی که در زیر عضلات قرار گرفته اند تداخل کمتری در ماموگرافی نسبت به پروتزهایی که روی بافت عضلانی قرار گرفته اند ایجاد می کنند. ولی توسط یک رادیو لوژیست ماهر ماموگرافی برای کسانی که پروتز سینه دارند با دقت انجام میشود. (با استفاده از تکنیکهای جانشین شده برای این موارد مانند MRI هم میتوان بررسی را انجام داد.)
این بسته به انتخاب بیمار است، بیشتر از نیمی از بیماران قبل از بچهدار شدن تحت عمل قرار میگیرند و بیشتر آنان هیچ مشکلی در شیردهی پس از جراحی ابراز نکردهاند. در ضمن برشی که استفاده میشود کوچک است و جراح سعی میکند که میزان به هم ریختگی غدههای شیری اطراف نیپل را به حداقل برساند.پروتز سینه که در زیربافت سینه موثر در شیر دهی قرار میگیرد و به هیچ عنوان آسیبی به تغذیه کودک نخواهد رساند.
تصمیم راجع به روش استفاده زیر عضلانی یا زیر غدهای (روی بافت عضلات) در بزرگ کردن سینه ها به چندین عامل بستگی دارد، بعضی از این فاکتورها اختیاری و سلیقه ای است و برخی به آناتومی بیمار بستگی دارد و باید بر اساس معاینه به آن رسید.
پروتزهای سینه انواع و اندازه های مختلف دارند و هر خانمی میتواند انواع اندازه ها را انتخاب کند. بیشتر بانوان بر اساس اندازه ی سینه بندشان اندازه ی پروتز سینه را برای خود دشان مشخص می کنند. کلید انتخاب اندازه پروتز سینه این است که این پروتز به طور کلی به شما ظاهری موزون تر و مناسب تر بدهد و با خواست شما هم خوان باشد.در هنگام مشاوره جراح پلاستیک شما اندازه های سینه و قفسه ی سینه ی شما را می گیرد؛ تا امتحان کند که چه اندازه ای برای شما مناسب است. بعلاوه با این اندازه گیری های بخصوصی، ظاهر شما را با بهترین اندازه ی سینه در نظر می گیرد. مهم است بدانید که نهایتا عامل محدود کننده در انتخاب اندازه ی پروتز فضای در دسترس در زیر سینه ی شماست. به خاطر داشته باشید، همانطور که حجم هر نوع پروتز سینه افزایش می یابد، پس به پهنای آن هم اضافه می شود. بنابر این اگر شما پروتز سینه ای را انتخاب می کنید که بیش از اندازه بزرگ است ، لبه ها و کناره های آن ممکن است از اطراف بافت سینه ی به ناحیه خارجی قفسهء سینه بیرون بزند و حتی تا گودی زیر بغل نیز برسد.این حالت برای بیشتر مردم غیر مطلوب است.
جراح و بیمار باید به این درک متقابل برسند که سایز ونوع پروتز صرفا براساس تمایل و خواسته بیمار انتخاب نمی شود، بلکه در این انتخاب عواملی نظیر ابعاد پستان وخصوصیات بافتی آن نیز دخالت دارند. در جلسه مشاوره تصاویر و خصوصیات فیزیکی بیمار بررسی می شود همچنین در مورد انواع پروتز سینه صحبت می شود و توضیح داده می شود که خصوصیات بدنی و بویژه بافتی پستان فرد چه تاثیراتی را می تواند بر روی انواع پروتزها داشته باشد. ثابت شده است که مشارکت بین جراح و بیمار در انتخاب پروتز و مراقبت های بعد از عمل، باعث افزایش رضایت مندی بیمار ودر مجموع بهبود نتایج زیبایی عمل میکند.
جراحان پلاستیک موافقند که پروتز سینه جزو روش های رایج و محبوب هستند. بیماران از نتیجه می ترسند اما وقتی پروتز سینه به درستی انجام نشود تبدیل به تجربه بسیار سختی می شود.انتخاب جراح مناسب با تجربه کافی اهمیت زیادی دارد. جراحی پروتز سینه بر پایه انتخاب نوع و اندازه مناسب پروتز و مبتنی بر خواسته ها و معاینه بیمار است.
مهم است که بدانیم پوسته ی خارجی یا پوشش تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است. اگرچه، ماده ی پر کننده ی موجود می تواند متفاوت و از مواد مختلف باشد که این مواد عبارتند از : آب نمک، ژل سیلیکون خالص که خود به دو دسته ژل ساده و ژل منسجم تقسیم می شود. ژل شکر و نمک (هیدروژل) و روغن سویا (تری لوسنت) که اخیراً کشف شده اند، فعلاً تا بررسی های بیشتر در مورد ایمنی آنها، مورد استفاده قرار نمی گیرند.ژل سیلیکونی فعلاً رایج ترین نوع مورد استفاده می باشد.جالب توجه اینکه پروتز ژل سیلیکون استاندارد بیش از انواع پروتزها همان احساس سینه طبیعی را ایجاد می کند؛ که احتمالا این مسئله به خاطر نرمی ذاتی ژل سیلیکونی می باشد.پروتز سینه دارای یک پوشش از جنس سیلیکون است که ، قبلاً درون آن با نرمال سالین پر می شد . مزیت سیلیکون این بود که پزشک به راحتی قادر بود تا پوشش سیلیکون را لوله کند و از طریق یک سوراخ کوچک بر روی پوست سینه آن را به درون سینه انتقال دهد ، سپس داخل سیلیکون را با مایع پر نماید ، ولی ایرادی که این روش داشت این بود ، که فرد در موقعی که حرکت می کرد ، متصور می شد که درون سینه هایش کیسه ای پر از مایع وجود دارد و با تکان خوردن آن ، حس ناخوشایندی به فرد القا می شد.پروتز هایی که در حال حاضر برای جراحی سینه به کار می رود ، پوششی از جنس سیلیکون دارد ، اما با ژل داخلش را پر کرده اند . حدود ۷۷ درصد از جراحی های پروتز سینه در آمریکا در سال ۲۰۱۴ میلادی از جنس سیلیکون بوده اند. انواع سیلیکونی ظاهر طبیعی تر دارند. اما انواع نمکی در قسمت هایی از خود خط هایی نشان می دهند و بیشتر مثل کیسه های آب هستند و در طول زمان نیز اندازه آنها کم می شود. البته حجم ژل و اندازه پروتز ها بر اساس سلیقه بیمار و نظر پزشک ، متفاوت خواهد بود . فرم ظاهری پروتز نیز ، به دو شکل گرد و قطره اشک می باشد .
پروتز سینه یا به صورت مستقیم زیر بافت سینه قرار داده میشود یا زیر عضله پکتورالیس دیواره قفسه سینه قرار داده میشود. امروزه اکثر پروتزها زیر این عضله قرار میگیرد. متخصصان نچرال بیوتی در مورد روش بزرگ کردن سینه و محل جایگذاری پروتز سینه با بیمار تبادل نظر میکنند.
محل قرار دادن پروتز سینه:
١) زیر عضله ای کامل( ساب پکتورال)
٢)زیر غده ای( ساب گلاندولر)
٣) ساب فاسیال
۴) دوگانه یا dual- plane که بان زیر عضله ای نسبی یا partial subpectoral هم گفته می شود.
مزایای روش ساب پکتورال:
١) بهبود نمای پل یا قسمت فوقانی پستان
٢) کاهش میزان بروز انقباض کپسولی
٣) مشخص شدن بهتر بافت پستان هنگام ماموگرافی
معایب روش ساب پکتورال:
١)افزایش درد و ناراحتی در اثر دیسکسیون زیر عضله ای
٢) احتمال وقوع بالقوه ولی نادر بد شکلی پروتز در انباض عضله پکتورالیس
اگر چه در روش دوگانه یا dual-plane تمامی این اشکالات برطرف می شود.
روش زیر غده ای یا ساب گلاندولر
قرار دادن پروتز در زیر غده بخاطر تصور غلط کاهش درد بعد از عمل وراحتی دیسکسیون حین عمل ممکن است جذاب بنظر برسد اما ؛ معایب روش زیر غده ای بیشتر از مزایای ان می باشد که عبارتند از:
١) نتایج زیبایی قسمت فوقانی پستان خوب نمی باشد
٢) احتمال ایجاد چین خوردگی( rippling)
٣) افزایش احتمال انقباض کپسولی
۴) ایجاد اشکال در ماموگرافی
روش ساب فاسیال
این روش توسط بعضی از پژوهشگران پیشنهاد شده است تا هم مانند روش زیر عضله ای شانس انقباض کپسولی راکم کند وهم درد بعد از عمل کمتری ایجاد کند هر چند لایه فاسیال پکتورال بسیار نازک می باشد و نیاز به دیسکسیون خیلی دقیق دارد و در عمل این روش کاربرد چندانی ندارد.
روش دوگانه dual-plane
دراین روش قسمتی از پروتز زیر غده و قسمتی زیر عضله قرار می گیرد. در این روش تمام معایب روش زیر عضله ای برطرف شده و در عین حال حداکثر پوشش و حمایت از پروتز توسط عضله ایجاد می شود و از عوارضی مانند animation deformity و افتادگی کاذب پستان بر روی پروتز زیر عضله(snoopy defomit ) جلوگیری می شود.
در حقیقت انچه که به عنوان زیر عضله ای در بین بیماران از ان یاد می شود روش دوگانه یا زیر عضله ای نسبی است و برای سادگی بیان به ان زیر عضله ای گفته می شود. بازهم یاداوری میکنم که منظور از روش زیر عضله ای در حقیقت همان روش زیر عضله ای نسبی است که اسم دیگر این روش dual plane است که در حال حاضر بهترین روش محل قرار دادن پروتز می باشد و بهترین نتایج دراز مدت رادارد.
مزوتراپی یک درمان غیر جراحی در حیطه پزشکی زیبایی است و در حقیقت استفاده از دوزهای کم دارو با تزریقهای مکرر، در ناحیه مورد نظر است. در واقع عبارت است از وارد کردن گروهی از مواد فعال بیولوژیک با سوزن های بسیار ریز، به داخل پوست. این مواد می توانند شامل انواع ویتامین ها دارو ( مانند ماینوکسیدیل ) یا فاکتورهای رشد ( مانند فاکتورهای رشد انسولینی) و داروهای هومیوپاتی، عصاره های گیاهی، ویتامین ها، مواد معدنی و آمینو اسیدها می باشند. گلوله های دارویی بسیار کوچک به طور مستقیم به داخل مزودرم (لایه میانی پوست) وارد می شود. این لایه از پوست دارای خواص بسیار ویژه درمانی می باشد. مزوتراپی می تواند برای از بین بردن سلولیت، افزایش سرعت کاهش وزن، جوان سازی و درمان چاقی موضعی استفاده شود. مزوتراپی یک روش بدون درد و بدون نیاز به بی حسی است و با زندگی روزمره بیماران تداخلی ندارد. یعنی شما بعد از انجام آن، نیازی به استراحت در منزل ندارید و میتوانید مثل تمام روزهای عادی به فعالیتهای خود بپردازید.
درواقع تعداد مقاله های علمی که تایید کننده کاربرد مزوتراپی در زمینه پوست و مو باشند، کم هستند و به همین دلیل خیلی از متخصصان پوست این روش درمانی را قبول ندارند و این درحالی است که در کنگره های اروپایی به خصوص در فرانسه که به نوعی مهد درمان زیبایی پوست محسوب می شود، این روش بسیار کاربردی و شایع است و هیچ کس درمورد موثر بودن یا نبودن آن سوالی نمی پرسد، زیرا تقریبا همه در مورد تاثیرمثبت مزوتراپی آگاهی لازم را دارند.
این روش کم خطر، نسبتاً ارزان و مفید بوده و با استفاده از تزریق در نقاط خاصی می تواند زیبایی و شادابی را برای پوستتان به ارمغان بیاورد. مزوتراپی صورت عمل تزریق ویتامین ها، آنزیم ها، داروهای هومیوپاتی و سنتی به لایه میانی پوست است. دارو دقیقا جایی تزریق می شود که بیمار درآن ناحیه نیاز به درمان دارد. مزوتراپی کاربردهای متعددی دارد و برای درمان بیماری های بسیاری، هم برای زیبایی وهم بیماری های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد. مزوتراپی پوست صورت نتایج فوق العاده ای را عرضه می کند، یک روش پیشگیری کننده و معالجه کننده است. مزوتراپی به دلیل خطرات کم و اینکه هزینه مزوتراپی صورت مقرون به صرفه است ، نسبت به جراحی و داروهای خوراکی ترجیح داده می شود. مزوتراپی زمان از کارافتادگی ندارد.
مزوتراپی از کلمه یونانی Meso به معنای میان و Therapeia به معنی درمان پزشکی میآید و یکی از عمل پزشکی زیبایی غیر جراحی است که طی آن داروهای هومیوپاتیک که معمولا توسط پزشکان طب جایگزین تجویز میگردد، وارد پوست میشود. این تکنیک برای اولینبار سال ۱۹۵۲ میلادی در فرانسه توسط دکتر مایکل پیستور ابداع شد. در آن زمان از داروهای گیاهی و ویتامینها برای تقویت شرایط پوستی به کمک تکنیک مزوتراپی استفاده میشد. ۱۰ سال بعد اولین انجمن مزوتراپی در دنیا شکل گرفت و از آن تاریخ به بعد این تکنیک پیشرفتهای بسیاری کرد و مزوتراپی مدرن که امروز از آن استفاده میشود به وجود آمد. از سال ۱۹۸۶ مزوتراپی (Mesotherapie) توسط آکادمی ملی پزشکی فرانسه به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از طب سنتی شناخته می شود.در سال ۲۰۰۰ برای اولین بار این تکنیک توسط خبرنگاران بخش علمی و پزشکی به کشور آمریکا وارد شد و بعد از آن در سال ۲۰۰۵ مزوتراپی کمکم در دیگر کشورها مورد توجه و استقبال قرار گرفت. هر روز ، هزاران تن از پزشکان سراسر جهان استفاده از مزوتراپی برای کمک به دهها هزار نفر از بیماران استفاده می کنند. کشور ما نیز جزو کشورهایی بود که تکنیک مزوتراپی در سال ۲۰۰۵ به آن وارد شد و بسرعت در همه شاخهها پیشرفت و رشد کرد و مورد استفاده قرار گرفت. مزوتراپی Mesotherapy یک روش درمانی کاملا جدید و پیشرفته است که روز به روز به حیطه عملکرد درمانی آن افزوده میشود. این روش به دلیل پاسخدهی بسیار سریعتر نسبت به دیگر روشهای درمانی مثل داروهای خوراکی و کمبودن عوارض آن به دلیل مصرف بسیار اندک دارو و اثرات کاملا موضعی آن، روز به روز مورد استقبال بیشتر از سوی مردم و پزشکان قرار گرفته است.
تاثیرات این روش بر پوست، پس از اولین جلسهی درمانی نیز قابل مشاهده هستند. ما معمولا به بیماران توصیه میکنیم که بعد از اولین جلسه درمانی، چند جلسه دیگر نیز، مزوتراپی را با فواصل ۲ الی ۳ هفتهای انجام دهند. شما در ابتدا چند جلسهی درمانی متوالی را انجام میدهید و سپس تنها لازم است که هر ۶ یا حتی۱۲ ماه یکبار، مزوتراپی را تکرار کنید.
لایه سطحی پوست مانند مانعی است که اجازه عبورمواد از طبیعت و محیط به پوست را نمی دهد و از اندام ما محافظت می کند و همچنین از جذب بیشتر از ۱۰ درصدی مواد موجود در کرم های بازسازی کننده پوست جلوگیری می کند. هدف از روش مزوتراپی در فرآیند جوان سازی پوست افزایش فعالیت های فیبروبلاست، سلول های مسئول تولید کلاژن، الاستین و هیالورونان ، و بکار بردن غلظت کامل مواد پویای ضروری برای بازتولید پوست سالم و جوان است. با مزوتراپی پوست صورت ، عمق چین و چروک کاهش پیدا می کند، میزان کلاژن افزایش می یابد و از این رو رنگ پوست بهبود پیدا می کند.
یکی از مزایای مزوتراپی، کاهش چربی و خوش فرم کردن بدن است. برای این کار، معمولابه ۴ تا ۷ جلسه درمانی ( تزریق) در فاصله زمانی ۲ تا ۴ هفته نیاز است. تعداد روش ها بسته به ناحیه ای که باید درمان شود، قابل افزایش است. به دلیل اینکه مزوتراپی مخصوص کاهش وزن نیست، عموما برای بیماران توصیه می شود که در نواحی مخصوصی به کمی کاهش چربی وهمچنین خوش فرم کردن بدن نیاز دارند. فردی که شاخص توده بدن او ۳۰ درصد یا کمتر است، برای انجام مزوتراپی مناسب است. یک ماده مغذی مبتنی بر سویا به نام فسفاتیدیلکنین به انباشت های چربی موضعی تزریق می شود تا با هر درمان سلول های چربی به صورت لایه لایه شکسته شوند.
کاهش سلولیت؛ برای کاهش سلولیت و تجمع چربی، تقریبا به ۴ تا ۱۰ جلسه درمانی در فاصله ۲ تا ۴ هفته نیاز است. مزوتراپی مخصوص کاهش سلولیت نسبت به کرم های موضعی و روش های درمانی مثل اندرمولوژی موفقیت بیشتری را به همراه دارد. مزوتراپی برای کاهش و رفع سلولیت های خفیف تا متوسط مناسب است.
جوان سازی پوست: برای این کار، به ۴ تا ۸ جلسه درمانی در فاصله ۲ تا ۴ هفته نیاز است. این روش درمانی یکی از محبوب ترین روش های درمانی با استفاده از مزوتراپی است، زیرا بیمار به بهبود قابل توجه در ظاهر پوست خود پی می برد و از نتاج بدست آمده راضی است. روش درمانی کاهش چربی با استفاده از مزوتراپی برای کوچک کردن غبغب و سفت کردن افتادگی فک فوق العاده است.
درمان ریزش مو: برای درمان ریزش مو لازم است که عناصر غذایی به مقدار کافی به فولیکول مو رسانده شود و علاوه بر آن، میزان هورمون DHT و شدت التهاب موجود در ناحیه ریشه مو کاهش پیدا کند. در مزوتراپی مو ، این کار از طریق تزریق عناصر غذایی ضروری و داروهای ضد التهاب در عمق حدود یک میلیمتری پوست سر انجام میشود. این مواد تزریقی باعث تحریک لایه میانی پوست میشود و فولیکولهای مو را با محلول خاصی که دقیقاً بر اساس نیازها و شرایط بیمار تهیه شده است، تغذیه میکند. همچنین مزوتراپی مو باعث القای تولید کلاژن و الاستین در پوست میشود. کلاژن و الاستین دو زیر واحد اصلی تشکیل دهنده ساختار پوست هستند. افزایش میزان کلاژن و الاستین باعث سالمتر و شادابتر شدن پوست سر میشود و به این ترتیب پوست سر میتواند به شکل بهتری از فولیکولهای مو حمایت کند. عوارض مزوتراپی موی سر بسیار ناچیز بوده و در صورتیکه تحت نظر پزشک متخصص انجام پذیرد ، روش بسیار مفیدی میباشد .
امروزه مزوتراپی علاوه بر کاربرد زیبایی در کلینیکهای درد و پزشکی ـ ورزشی مورد استفاده قرار میگیرد در بخش ورزشی برای برگرداندن هرچه سریعتر ورزشکار به میدان ورزش از این تکنیک استفاده میکنند، مثل آسیبهایی که در عضلات و تاندون ورزشکار به وجود میآید.پزشک با تزریق دارو در نواحی آسیبدیده به ورزشکار کمک میکند تا هرچه زودتر بهبود یافته و فعالیتهای ورزشیاش را از سر گیرد.مزوتراپی در بیماران روماتیسمی و عفونی با تزریق دارو در محل به بهبود هرچه سریعتر بیمار کمک زیادی میکند. در ضایعات عروقی نیز از این شیوه میتوان استفاده کرد.اخیرا در کشورهای اروپایی و آمریکایی در کلینیکهای ترک سیگار از تکنیک مزوتراپی استفاده میکنند و از موادی که بتوان جایگزین نیکوتین کرد، کمک میگیرند.در بیماریهای پوستی مثل ریزش موی سکهای، کورتون را در ناحیه مورد نظر تزریق میکنند و باعث رویش مجدد مو در آن قسمت میشوند. همچنین مزوتراپی برای جوانسازی پوست و درمان ترکهای ناشی از حاملگی و درمان لک کاربرد دارد. اما با همه کاربردهای فراوانی که ذکر شد در هیچکدام از آنها نباید انتظار اثر معجزهآسا و غیرمعقول از مزوتراپی داشت. مزوتراپی تنها یک روش کمک درمانی محسوب میشود علاوه بر تاثیر عوامل جوی مثل نور خورشید، تغذیه، سن و ارث در بروز چین و چروک صورت نقش مهمی دارند. با افزایش سن میزان کلاژن پوست به طور طبیعی کاهش پیدا میکند و همین امر باعث چروک و شکستگی پوست صورت میشود. در این وضعیت شاید شما به فکر استفاده از کرمها و لوسیونهای ضدچروک یا درمانهای موضعی بیفتید، اما این کرمها قادر به کمکردن عمق چروکها نیستند و فقط میتوانند از بروز چروکهای جدید جلوگیری کنند.برای رفع این چروکها یا باید عمل جراحی کرد که یک عمل تهاجمی با عوارض خاص خود است یا اینکه از روش مزوتراپی که یک عمل غیرتهاجمی است، استفاده کرد.البته در کنار مزوتراپی باید از سایر روشها مانند میکرودرم ابرژین (لایهبرداری مکانیکی ظریف) و بوتاکس نیز بهره برد.درمانهای ترکیبی در رفع چروکها و آسیبهای پوستی نتیجه مطلوبتری خواهند داشت. برای درمان چروکهای پیشانی و کنار چشمها (مناطقی که حرکت عضلانی ضروری نیست) میتوان از بوتاکس استفاده کرد تا از پیشرفت آنها جلوگیری کرد و بعد با مزوتراپی به کشیدگی پوست و رفع چین و چروکها کمک کرد.؛ و البته دیگر موارد :
این روش برای جوانسازی پوست، از بین بردن لکهای پوستی، از بین بردن لکهای بارداری، لیفتینگ پوست، ذوب کردن سلولیتها و چربیهای اضافه و درمان ریزش مو مناسب است.
روش های زاویه دار کردن فک و صورت
اگر از ظاهر فک خود
ناراضی هستید و احساس می کنید که در مقایسه با سایر اجزای صورتتان بیش از حد بزرگ
یا مردانه است، ممکن است کاندید ایده آلی برای عمل زاویه دار کردن صورت و
فک باشید. برای انجام این روش شما باید تمایل داشته
باشید که به طریقی به صورتی خوش تراش تر و زنانه تر دست پیدا کنید.
با اینکه فک مستطیلی و
برجسته ممکن است برای مردان جذاب و مطلوب باشد اما میتواند برای زنان موجب
ناهماهنگی صورت و ایجاد ظاهری بیش از حد مردانه شود، به ویژه برای آسیایی تبارها.
زاویه دار کردن مناسب
فک از طریق کوچک کردن فک یا چانه میتواند در کنار ظاهر، اعتماد به نفستان را نیز
بهبود ببخشد.
در گذشته برای اصلاح
فک برجسته و مردانه باید از روشهای جراحی تهاجمی و اساسی استفاده می شده است.
اما امروزه روشهای غیر جراحی خلاقانه و بسیار موثر برای زاویه دار کردن صورت بیماران وجود دارد که با
استفاده از بوتاکس و تزریق چربی یا فیلر انجام می گیرد.
زاویه دار شدن
صورت چگونه است؟
زاویه فک در
آقایان عضلانی تر و حجیم تر از خانم ها است و در ناحیه چانه پهن تر می باشد که این
بدلیل آناتومی استخوان فک است که بطور طبیعی در خانم ها مثلثی است و به شکل حرف V می
باشد و در آقایان حالت مربعی شکل دارد. هرگونه تغییر در ناحیه فک می بایست بر اساس
آناتومی و استخوان بندی فک و تناسب بین اعضاء صورت انجام شود. با افزایش سن بدلیل
شل شدن پوست و تحلیل چربی زیر پوستی قسمت تحتانی استخوان فک؛ از زاویه فک تا چانه
،حالت صاف و برجسته خود را از دست داده و ساختار مثلثی شکل فک به شکل چهار گوش
تبدیل می شود. علاوه بر موارد فوق کاهش حجم چانه این موضوع را تشدید می کند که
برای زاویه دار شدن صورت روش
های مختلف جراحی و غیر جراحی پیشنهاد می شود که بر حسب نوع اختلال درمان های
متفاوتی از قبیل لیفت پوست، هایفوتراپی ،تزریق ژل و بوتاکس انجام می شود.
در سنین جوانی قسمتهای بالایی صورت پرتر و قسمتهای پایین خالی تر است و صورت حالت یک مثلث با قاعده رو به بالا را دارد. یعنی قسمت بالای صورت که گونه و شقیقه و ناحیه دور چشم است پرتر و قسمت ها ی تحتانی در ناحیه فک خالی تر است. با افزایش سن این روند برعکس می شود و اسکلت صورت و گونهها کوچک شده و چربیهای زیر پوستی تحلیل رفته و به سمت پایین صورت جا به جا شده و در ناحیه فک و غبغب جمع می شوند . لبه استخوان فک بدلیل شل شدن پوست شکل صاف و برجسته خود را از دست داده و پوست در ناحیه چانه و گردن آویزان می شود. با سفت کردن مجدد پوست و لیفت آن زاویه فک اصلاح شده و حالت مثلث وارونه باز می گردد. موثرترین و سریع ترین روش برای اصلاح فرم صورت روش هایفوتراپی می باشد. هایفوتراپی در یک جلسه انجام می شود و بین ۱۸ ماه تا دو سال ماندگاری دارد. این روش موجب لیفتینگ پوست می شود و علاوه بر سفت شدن پوست کلاژن سازی نیز در لایه های عمقی پوست انجام می شود. البته همواره این درمان برای زاویه دار شدن صورت کفایت نمی کند و روش های مکمل از قبیل میکرونیدلینگ ، تزریق فیلر و بوتاکس ممکن است احتیاج باشد.
در افرادی که چانه عقب تر از لب قرار گرفته و یا اینکه بدلیل افزایش سن حجم چانه کاهش یافته است با حجم دادن به چانه شکل برجسته و زیبای آن باز گشته و منجر به زاویه دار شدن صورت می شود. به علاوه تزریق ژل یا چربی در زاویه فک موجب برجسته شدن این ناحیه شده که علاوه بر لیفت پوست ناحیه گردن به مثلثی شدن فک و زاویه دار کردن صورت کمک زیادی می کند. عضله ماستر که در جویدن کاربرد دارد ممکن است حجیم شده و ظاهر نامطلوبی در ناحیه فک ایجاد کند برای کاهش حجم این عضله در افراد جوان می توان با تزریق بوتاکس از حجم آن کاست. در افراد میانسال ممکن است تزریق بوتاکس در این ناحیه به ریلکس شدن بیش از حد عضلات منجر شده و افتادگی پوست را در ناحیه فک تشدید نماید. بنابراین تزریق بوتاکس در همه افراد توصیه نمی شود. بوتاکس این عضله را به طور انتخابی ضعیف کرده تا به تدریج کوچک تر شود.
مانند سایر اجزای صورت، فک نیز باید زیبا، متقارن و متناسب با بقیه ی صورت باشد. با اینکه بزرگ کردن فک توسط بسیاری از بیماران درخواست می شود اما برخی دیگر دارای فک های نامتناسب و بزرگی میباشند. این خصوصیت میتواند بر شکل صورت تاثیر بگذارد به ویژه اگر فک پهن و بقیه ی صورت باریک باشد. این مشکل را می توان با روش هایی مانند کوچک کردن فک یا چانه برطرف کرد و از مزایای زاویه دار کردن صورت بهره برد .
کوچک کردن فک یک روش
جراحی است که به منظور برداشتن بافت اضافه و زاویه دار کردن فک جهت ایجاد خطوط زیبا و رضایت بخش
در صورت طراحی شده است. این روش می تواند موجب اصلاح فک های بزرگ نامتقارن، بد
شکل یا نامتناسب شده و هارمونی صورت را بهبود بخشد. ممکن است این روش به صورت تکی
یا همراه با سایر روشهای ترمیم صورت جهت برطرف کردن چندین مشکل انجام گیرد.
در طول جلسه ی
مشاوره، جراح به بررسی و بحث درباره ی اهداف شما، میزان اصلاح مورد نیاز و ظاهر
کلی مورد نظرتان پس از عمل میپردازد. وی هر روش را بر اساس نیازها و خواستههای
هر بیمار تطبیق خواهد داد.
مانند کاشتن مو روی سر و کاشت ابرو، مو هایی که قرار است روی صورت کاشته شوند را نیز از پشت و اطراف سر می گیرند. با هزینهکاشت ریش و سبیل طبیعی میتوان زیبایی صورت دوچندان کنید.استفاده از محل های مختلف برای برداشت مو، به یکسان بودن رنگ موهای آن ناحیه با رنگ موهای صورت، بستگی دارد. بدین ترتیب در برخی مواقع از پشت سر و دیگر مواقع از موهای کنار سر استفاده می شود. پس از انجام پیوند و کاشت ریش و سبیل، این موها دائمی بوده و مانند دیگر مو های صورت رشد می کنند و ویژگی هایی شبیه به آن ها خواهند داشت. به علاوه، موهای پیوندی را نیز همانند دیگر موهای صورت می توان تراشید. که در ادامه به بحث مزایا، روش، قیمت و هزینه کاشت ریش میپردازیم.
پیوند موی صورت عملی است که طی آن، در نواحی از صورت که رشد مو در آن ضعیف است و یا وجود ندارد، مو کاشته می شود. مانندکاشت ریش ، کاشت ابرو ، کاشت موی سر ،… در حالی که این عمل بیشتر روی نواحی بالای لب و روی چانه انجام می شود، می توان از آن در نواحی دیگری از صورت مثل پایه ی مو و ریش استفاده کرد. از عمل پیوند موی صورت می توان برای پوشاندن جای زخم های آکنه و دیگر اسکار ها استفاده کرد.
مو های جدید چگونه می رویند؟
مو های پیوند زده شده به صورت همانند مو های اصلی می رویند. ویژگی و بافت آن ها مانند مو های سر است و پس از رشد می توان آن ها را پیرایش کرد، از ته تراشید و یا اجازه داد بلند شوند. پس از انجام پیوند، مو های جدید همیشگی بوده و نمی توان آن ها را از مو های اصلی فرد تشخیص داد.
به منظور اطمینان از ظاهر طبیعی موهای صورت، لازم است که پیوند ها با زاویه و جهت صحیح کاشته شوند. برای زنده نگه داشتن ریشه های مو پس از برداشت آن ها، حمل با دقت آن ها ضروری است. در کلینیک سیب سرخ ما از روش های “پلاسمای غنی با پلاکت” (پی آر پی)، هیپوترموسول و دستگاه کول چیلر (Cole Chiller) استفاده می کنیم که باعث کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی (نرسیدن خون کافی به بافت) شده و شانس بقای مو ها را پس از پیوند افزایش می دهد.
افراد مناسب برای عمل کاشت ریش و سبیل
عمل کاشت ریش و سبیل در افراد بین ۲۰ تا ۲۲ سال قابل انجام است چرا که در این سن، سطح هورمون های فرد به مقدار پایه ی خود می رسند. کاشت ریش و سبیل طبیعی برای مردانی مناسب است که می خواهند ته ریش دو روزه ای داشته باشند ولی به دلیل مو های نا منظم صورت و یا کمبود آن ها، قادر به این کار نیستند.
کاشت ریش
طی عمل کاشت ریش طبیعی ممکن است ریشه ی مو های ریش که نیازی به آن ها نیست را خارج کرده و آن ها را در مناطق کم پشت آن پیوند زد. در این مورد معمولا مو های روی گونه ها را برداشته و در مناطق پایین تر می کارند. در صورت انجام دقیق این عمل با دست و به کمک تیغه های ۰٫۶ تا ۰٫۷ میلی متری، هیچ اثری از آن باقی نخواهد ماند. بدین صورت، می توان ریشه ها را از مناطقی مثل قسمت های تحتانی ریش، سینه، قسمت های تحتانی گردن و حتی گونه ها برداشت کرده و در محل مورد نیاز آن ها را کاشت. برداشت این ریشه ها از نواحی با تراکم بیش از حد که ظاهر بدی دارند، می تواند زدن یک تیر با دو نشان باشد
ریش مانند موی سر نبوده و تراکم آن در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. ممکن است یک نفر با ریش کم پشت کاملا موافق باشد و بنابراین معمولا نیازی به موی زیاد برای انجام پیوند ریش، نیست.
در مواردی که قسمتی از ریش از بین رفته باشد، می توان از تراکم نواحی اطراف آن، برای انجام پیوند استفاده کرد. اگر فرد کاملا فاقد ریش باشد، بنا به درخواست او و طبق محدودیت های موجود، می توان ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ ریشه را پیوند زد.
اگر قرار است عمل پیوند تنها برای سبیل انجام شود، آن گاه ۴۰۰ تا ۸۰۰ ریشه ی مو کافی خواهند بود. نواحی برداشت مو برای حدود ۱ تا ۲ هفته پس از انجام عمل، حالت صورتی رنگی به خود خواهد گرفت و هیچ جای زخمی روی آن به جای نخواهد ماند.
کاشت سبیل
درمان قطعی برای کمبود مو در بالای لب، پیوند مو است. ریشه های موی مورد نیاز برای کاشت ریش و سبیل ، مانند عمل پیوند موی سر، از پشت سر برداشته می شوند به طوری که یک نوار باریک پر مو از پوست سر را جدا کرده و سپس ریشه های موی موجود در آن را تک تک جدا می کنند. پس از آن، این ریشه ها را یکی یکی در نواحی کم پشت، می کارند.
مو های پیوندی، ویژگی های قبلی خود را حفظ کرده و سبیل به رشد خود ادامه می دهد. بدین منظور موهای سبیل باید به طور منظم کوتاه شوند. اگر ریشه ی موهای پیوندی با فاصله ی بسیار کم از یکدیگر قرار داده شوند، به خوبی تغذیه نمی شوند. به همین دلیل، تراکم موهای کاشته شده باید رعایت شود. پس از انجام یک بار پیوند و رشد مو های آن (پس از ۴ تا ۶ ماه) می توان دو مرتبه اقدام به کاشت موی صورت در مناطق کم پشت سبیل نمود.
اسکار، جای زخم های جراحی، اثر سوختگی و هر گونه از بین رفتن مو های سبیل را می توان به کمک پیوند سبیل، پوشش داد. افرادی که در صورت خود مو ندارند را نیز می توان به کمک پیوند سبیل درمان کرد. در عمل کاشت ریش طبیعی تنها می توان از تکنیک FUE استفاده کرد چرا که نتایج حاصل از روش FUT رضایت بخش نخواهند بود. ریشه ی مو ها به وسیله ی دستگاه های ۰٫۶ تا ۰٫۷ میلی متری و بدون منبع نیروی مکانیکی برداشته می شوند و باید همزمان در محل مورد نظر و بدون بریدن پوست آن ها، کاشته شوند چرا که در غیر این صورت ممکن است ریشه از بین برود.
با استفاده از تیغ های بسیار تیز و نازک، می توان تا حد امکان از ایجاد زخم در محل برداشت یا کاشت مو، جلوگیری کرد.
محدودیت ها و تراکم عمل کاشت مو، توسط خود شخص تعیین می شوند.
در فردی که کاملا فاقد موی سبیل است، کاشت ۱۰۰۰ ریشه در آن ناحیه می تواند ظاهر بدون موی او را از بین ببرد، ولی اگر به ریش و سبیل متراکم تری نیاز باشد، می توان تعداد پیوند ها را افزایش داد. در مواردی که کاشت سبیل به کمک روش FUE انجام شده باشد، چه متراکم و چه کم پشت، ظاهر آن به حدی طبیعی خواهد بود که آرایشگر هم نتواند آن را تشخیص بدهد.
به کمک روش FUE، تعداد مورد نیاز ریشه های مو را می توان استخراج کرده و در محل مورد نظر، با توجه به زاویه ی طبیعی رشد مو ها، آن ها را کاشت.
مو های اهدا کننده برای کاشت ریش و سبیل
موهایی که برای پیوند و کاشت ریش استفاده می شوند، از پوست سر گرفته شده که معمولا مانند مو های صورت رشد می کنند و می توان آن ها را تراشید. در برخی موارد، شبیه ترین مو به مو های صورت را می توان در کنار سر و یا در پشت آن پیدا کرد. پس از انجام پیوند، این مو ها دائمی خواهند بود. برای ارائه ی ظاهر طبیعی، در هر پیوند یک و یا حداکثر دو ریشه ی مو را می کارند که به مو های طبیعی خود فرد بستگی دارد. از دیگر اقداماتی که به منظور حفظ ظاهر طبیعی مو ها انجام می شوند می توان به قرار دادن دقیق پیوند ها با زاویه ی درست، کاشتن تمامی ریشه ها در برش های تا حد امکان ریز به منظور پیشگیری از جای زخم و همچنین پخش کردن مو های خاکستری در نواحی پیوند، اشاره کرد. دقت کنید که پس از انجام این عمل، موهای پیوند زده شده را نمی توان برای پیوند دوباره استفاده کرد و اگر فرد در آینده دچار طاسی مردانه شود، مو های کم تری قابلیت پیوند خواهند داشت.
مزایا
یکی از مهمترین مزایای کاشت ریش و سبیل که آقایان اقدام به آن میکنند آن است که جذابیت و زیبایی ظاهری آنها بیشتر میشود. هر انسانی تمایل دارد که ظاهر زیبا و جذاب داشته باشد. کاشت ریش خوب باعث ایجاد یک خط ریش منظم و تمیز میشود و با ظاهر جذاب و مردانهای که برای شخص فراهم میکند، زیبایی چهره او را بهبود میبخشد. انجام این عمل مزایای متعدد دیگری نیز دارد. مثلاً اینکه اگر در صورت شما جای سوختگی یا لکههای دیگری وجود داشته باشد، میتوان بهخوبی و با ظرافت آن را در زیر ریش پنهان کرد.
ریکاوری و بهبودی
عمل کاشت ریش طبیعی معمولا بسته به انتخاب خود فرد، تحت بی حسی های موضعی و مسکن های خوراکی انجام می شود. این عمل که بین ۲ تا ۵ ساعت زمان می برد، اساسا بدون درد بوده و فرد در دوره ی ریکاوری و بهبودی نیز دردی حس نخواهد کرد. تا ۵ روز پس از انجام کاشت ریش و سبیل ، پوسته هایی در اطراف مو های پیوندی به وجود می آیند و ناحیه ی گیرنده باید کاملا خشک بماند. در روز دوم پس از کاشت ریش و سبیل ، فرد می تواند از خانه بیرون رفته و فعالیت های عادی را ادامه دهد. با این حال، برای ۳ تا ۴ روز اول، ظاهر صورت نشان می دهد که عملی روی آن انجام شده است. نخ های بخیه ای که برای نواحی اهدا کننده استفاده شده اند جذبی بوده و فرد نیازی به برگشت برای بخیه کشی نخواهد داشت.
مو های کاشته شده در حدود ۲ هفته می ریزند و دوباره پس از حدود ۳ ماه، شروع به رشد می کنند که از این نقطه به بعد رشد آن ها همیشگی خواهد بود.
چه افرادی برای کاشت ابرو مناسبند؟
ابرو نقش بسیار مهمی در
زیبایی صورت و اعتماد به نفس فرد داشته و از طرف دیگر وظیفه آن در ارتباط برقرار
کردن با دیگران و بیان احساسات انکارناپذیر است.
ولی وظیفه اصلی ابرو
این است که از چشم ها در مقابل جریان رو به پایین عرق و آب از طرف پیشانی و نیز
تابش نور آفتاب، محافظت کند.
از دست دادن ابروها
باعث استرس شدید شخص شده و معمولا فرد موردنظر در ظرف مدت کوتاهی برای درمان های
دارویی و یا کاشت ابرو طبیعی به پزشک مراجعه می کند.
حتی کاشت ابرو هم به
خانمهایی که ابروهایشان کمپشت شده، توصیه نمیشود؛ مگر اینکه با متخصص پوست
مشاوره کنند و انتظاری که از کاشت دارند، بیان کنند. گاهی با بررسی زوایای ابرو
امکان برآوردن انتظار بیمار وجود دارد، چون موهایی که برای ابرو میکاریم، قطعا
حالت طبیعی ندارد.
به همین دلیل
تکنیک پزشک برای کاشت ابرو در زوایای خاص و تنظیم آن طوری که طبیعیتر به نظر
برسد، واقعا اهمیت دارد.
پزشک، پیوند مو یا
کاشت ابرو و مژه را فقط به کسانی توصیه میکند که مطمئن است رضایتشان جلب میشود،
مثلا کسانی که در اثر سوختگی، حادثه یا بیماریهای خاص موی ابروها و مژههایشان را
از دست دادهاند.
فاز رشد فعال موهای ابرو کوتاه بوده و لذا این موها زیاد بلند نشده و رشد زیادی ندارند. کوتاه بودن این فاز همچنین باعث می شود که در صورت هرگونه آسیب به موهای ابرو، مدت ها طول بکشد تا صدمات وارده جبران شده و موها مجددا رشد کنند، یعنی قابلیت ترمیم موهای ابرو بصورت طبیعی ضعیف تر و کندتر از موهای سر می باشد.
اگر موهای ابرو
دستکاری نشوند، دچار ریزش نخواهند شد، اما از آنجا که خانمها مدام ریشه موهای
ابرو را با موچین تحریک میکنند، در درازمدت ریشه مو آسیب میبیند و دیگر در آن
قسمتها مو رشد نخواهدکرد.
رنگ کردن ابرو یا
زایمان و شیردهی باعث ریزش ابروها نخواهد شد، البته برخی بیماریها باعث ریزش
موهای ابروها میشوند که از جمله این بیماریها میتوان به کمکاری شدید تیرویید
اشاره کرد.
افزایش هورمونهای مردانه در خانمها هم میتواند دلیل کمپشتی ابرو باشد که توصیه میکنیم خانمها این کمپشتی را با استفاده از لوازم آرایشی مخصوص ابرو بپوشانند و بیجهت دستکاریهای مختلف نکنند.
غالبا خانم هایی که
تمام یا قسمتی از ابروی خود را از دست داده اند، ابتدا به تاتو (خالکوبی) روی می
آورند.
تصمیم عجولانه
برای تاتو کردن ابروهای کمپشت، بهخصوص اگر مدلهای خاص که مناسب چهره نیست و
به زودی فرد را دلزده میکند، انتخاب کنید، شما را دچار دردسر خواهد کرد، زیرا رنگ
تاتو قابل پاک کردن نیست و با چند جلسه لیزر و هزینه، باز هم پوست ناحیه ابرو به
حالت قبل برنخواهد گشت.